استقامت کودکان

وقتی کودک شما در معرض حادثه یا موضوعی قرار می گیرد، درست در همان لحظه سعی کنید صبر و شکیبایی را به او بشناسانید.
مسائل کلیشه ای و ناآگاهیهای فرهنگی را که در فیلمها، برنامه های تلویزیونی، بازی‌های کامپیوتری و بقیه موارد دیده می شود متذکر شوید. در مورد تعصبات و پیش داوری هایی که گاها بین افراد خانواده پیش می آید، بحث کنید. هیچ لحظه ای را از دست ندهید. با مطالب مناسب شروع کنید و اجازه دهید کودکان بیشتر صحبت کنند و همینطور شما شنونده خوبی برای آنها باشید.
 
وقتی از جانب کودکتان بی استقامتی می بینید، درباره آن بحث کنید و با احساس بی صبری، عجز و ناتوانی که برای کودکتان به وجود آمده، مبارزه کنید. هنگامی که کودک حرفی میزند یا کاری می کند که منعکس کننده تعصبات و گرایش‌ها و یا رفتاری کلیشه ای است، به او تسلی خاطر دهید. برای مثال وقتی کودک از مسألهای ناراحت می شود و احساس می کند قادر به تحمل آن نیست، سعی کنید با پیش کشیدن بحثی، حس همدردی کودک را تحریک کنید. مثلا به او بگویید: دوستت به تو توهین کرده، اما او باید همیشه با صندلی چرخدار راه برود، چه احساسی نسبت به او داری؟ با تحریک حس همدردی و احترام سعی کنید او را به سمت صبر و شکیبایی هدایت کنید و موضوع بحث را به سمت موضوعاتی از قبیل خوشبختی، احترام و... سوق دهید.
 
کودکان خود را به همکاری با انجمن های مختلف تشویق کنید. برای مثال اطلاعاتی در مورد فقر و گرسنگی، بیماری و انجمن های حمایت افراد فقیر، بیمار و سالخوره بدهید و کودک خود را به همکاری با این انجمن ها و افراد تشویق کنید. به هنگام نابردباری و بی استقامتی کودکان خود، از آنها به بهترین شکل حمایت کنید.
 
با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو برو هستند، به آنها احترام بگذارید. مشکلاتی را که برای کودکانتان به وجود آمده را جدی بگیرید و سعی نکنید مشکلات آنها را کوچک جلوه دهید. حمایت عاطفی خود را از آنها دریغ نکنید و به آنها عکس العمل‌های مناسب را آموزش دهید.درک و فهم درست و سالمی از همسانی و همانندی گروه ها به کودک خود ارائه دهید.
 
در کودکان خود درک درست داشتن از هویتهای گروهی و همسالان آنها را تشویق کنید. برای نوجوانان همسانی گروهی بسیار حیاتی است. به کودک خود یاد دهید که به گروه خود افتخار کند و به گروه های دیگر احترام بگذارد. به آنها یادآور شوید که داشتن غرور در گروه همسالان و دوست داشتن گروه خود بدین معنا نیست که گروه های دیگر فاقد ارزشهای انسانی هستند و مستحق بی احترامی و بی توجهی، و درنهایت این که، آنان نباید هیچ وقت برای بالابردن جایگاه خود، گروههای دیگر را تحقیر و زیر سؤال ببرند. استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف را به کودکان خود نشان دهید
 
با تهیه مواد و وسایل آموزش متنوع در منزل، خواندن کتاب هایی در مورد استقامت و بردباری در فرهنگ مختلف، خریداری اسباب بازی‌های مربوط به فرهنگ ها و گروههای مختلف، دیدن سایتهای اینترنتی مفید در این مورد، مطالعه ادبیات کشورها و فرهنگهای مختلف برای کودکان مفید است. به کودکان خود یادآور شوید که چگونه تنوع و گوناگونی فرهنگها می تواند در زندگی هنری، کاری، فردی، و ادبیات افراد تأثیرگذار باشد. فرصت هایی را برای کودکان خود فراهم کنید که با افراد مختلف و متفاوت معاضدت کنند تا به تفاوتهای میان خود و دیگران پی ببرند.
 
خوب نگاه کنید ببینید کودک چگونه واژه عادى (normal) را تعریف می کند، تعریف آن را پر و بال دهید. به نشانه ها و علائق دینی که در انواع اماکن مذهبی وجود دارد، توجه کنید. آنها را به مراکز و پارک های عمومی ببرید تا یاد بگیرند با افراد متفاوت رابطه دوستی برقرار کنند.
 
حتی اگر برایتان مقدور است آنها را به مناطقی ببرید که با کودکان قومها و نژادهای دیگر دوست شوند و معاشرت کنند. در این اماکن مردم از اخلاق و نژاد متفاوت، پیش زمینه های اقتصادی - اجتماعی - ساختار خانوادگی و غیره وجود دارند. کودکان خود را به گذراندن اوقاتی با افراد مسن، بخصوص پدربزرگ ها و مادربزرگها تشویق کنید.

کودکان را تشویق کنید که در اجتماع حضور بیشتری داشته باشند و به همنوعان خود کمک کنند. کودکان خود را به همکاری با انجمن های مختلف تشویق کنید. برای مثال اطلاعاتی در مورد فقر و گرسنگی، بیماری و انجمن های حمایت افراد فقیر، بیمار و سالخوره بدهید و کودک خود را به همکاری با این انجمن ها و افراد تشویق کنید.
 
در مورد اختلافها و تفاوت ها با کودک خود صادق باشید. به این معنی که هرگز به کودک خود نگویید همه افراد مثل هم هستند و یکسانند زیرا واقعا این طور نیست. همه ما دنیا را از جهات مختلف تجربه می کنیم، هر کسی دنیا را از یک طریق تجربه می کند و از یک پنجره می بیند و این تجارب ما هستند که اهمیت دارند. موضوع اصلی تفاوت ها این تجربه های مختلف است.
 
با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید . با کودک خود طوری رفتار کنید که انتظار دارید او همان طور رفتار کند. سعی کنید مانند یک الگوی خوب رفتار کنید. باید بدانید والدین اصلی ترین و نخستین الگوی کودکان هستند و فرزندانتان نحوه رفتار با دیگران را از شما یاد می گیرند. آنان از لحن شما هنگام برخورد با افراد مختلف و در شرایط گوناگون و از نحوه گفتار شما با افراد مختلف تقلید می کنند. به عنوان یک ولی و به عنوان اولین مدل برای کودکتان در رفتارتان با دیگران ثابت باشید. مثلا شما چطور در موارد عاطفی با دختر و پسرتان رفتار می کنید؟ آیا پسرتان را از گریه کردن منع می کنید و به دخترتان که گریه می کند قوت قلب میدهید؟ آیا تن صدای شما در صحبت کردن با یک گروه خاصی از افراد فرق می کند؟ به یاد بیاورید که ممکن است بگویید: هر کاری را که می گویم انجام بده و آن کاری را که می کنم انجام نده، اما در واقع، اعمال و رفتار شما بیشتر از سخنان شما تاثیرگذار خواهد بود. واقعیت این است که در جهان امروزی که تنوع، گوناگونی و اتفاق های غیر منتظره روز به روز در حال افزایش است، صبور بودن تنها یک خصلت خوب نیست، بلکه لازم و ضروری است. با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید.
 
منبع: کودکان نابغه و باهوش، فاطمه تقدسی‌نیا، نوید حکمت، چاپ دوم، قم، 1396